Historia Szkoły Podstawowej nr 6 im. Romualda Traugutta
| Szkoła Podstawowa nr 6 im. Romualda Traugutta rozpoczęła funkcjonowanie w roku szkolnym 1934/35. |
|---|
| Powstała jako szkoła bliźniacza nr 29 z podziału szkoły nr 21, mieszczącej się przy alei Długosza 4a. Przy podziale Lublina na rejony szkole przydzielono całą lewą stronę Alei Racławickich (numery parzyste) od Placu Żwirki i Wigury do Helenowa włącznie oraz ulicę Króla Leszczyńskiego, złączoną z resztą rejonu poprzez Ogród Saski. Lekcje odbywały się w gmachu szkoły nr 21 w porze popołudniowej. |
| Pierwszą kierowniczką szkoły została Maria Mikettowa. Grono nauczycieli liczyło 11 osób. W pierwszym roku istnienia placówka składała się z 9 oddziałów klas I-VI, w których uczyło się 466 uczniów. Władze szkolne starały się pozyskać plac pod budowę własnego gmachu w centrum właściwego rejonu. Nie udało się jednak pokonać przeszkód natury urzędowej. Mimo trudnych warunków lokalowych szkoła działała 5 lat (1934 - 1939), realizując własny plan kształcenia i uczestnicząc w życiu miasta. Nadeszły też pierwsze osiągnięcia dydaktyczne. W szkole odbył się cykl konferencji rejonowych z otwartymi lekcjami. |
| Wybuch II wojny światowej spowodował, że rok szkolny 1939/40 rozpoczął się 28 września, liczba przedmiotów została zredukowana do języka polskiego, rachunków, religii i śpiewu. Jednak już 24 listopada władze niemieckie przeznaczyły ten budynek na koszary dla wojska i poleciły w trybie natychmiastowym usunąć szkolne meble na boisko, a inne rzeczy przenieść na strych. Reszta majątku szkoły została zniszczona. |
| Z dniem 1 grudnia 1939 roku szkoła otrzymała lokal przy ulicy Narutowicza 33, na który złożyły się 2 izby szkolne - niewielka kuchenka oraz salka rekreacyjna pełniąca funkcję szatni i pokoju nauczycielskiego. Po długich zabiegach udało się dyrekcji zdobyć lokal na parterze przy ulicy Narutowicza 27 i, tym samym, powiększyć szkołę o 2 izby. W latach wojny działalność szkoły została ograniczona. Jakiekolwiek zabawy, imprezy, przedstawienia i wycieczki były zabronione. |
| W lipcu 1944 roku Lublin odzyskał wolność. Rok szkolny 1944/45 rozpoczął się w atmosferze radości. Szkoła mieściła się w uporządkowanym lokalu przy ulicy Narutowicza 32, a od 16 września powróciła do przedwojennego budynku przy ulicy Długosza. |
| W 1945 roku władze, porządkując organizację szkolnictwa w Lublinie, nadały szkole inny numer, nr 6. Styczeń 1945 roku zapoczątkował powojenną tradycję szkoły, polegającą na przekazywaniu własnych doświadczeń dydaktyczno-wychowawczych innym placówkom w mieście. Pojawiły się również sukcesy międzyszkolne, takie jak: pierwsze miejsca w konkursach artystycznych, osiągnięcia w zawodach sportowych, a co za tym idzie, uznanie w postaci nagród pieniężnych dla nauczycieli. |
| W roku szkolnym 1956/57 budynek opuściła Szkoła Podstawowa nr 21. Znacząco poprawiły się warunki lokalowe, a "Szóstka" została gospodarzem gmachu, pomimo że władze szkolne przyjęły drugiego użytkownika - Technikum Energetyczne. Wieloletnie starania o plac w celu budowy nowego gmachu szkoły zostały uwieńczone powodzeniem i 23 listopada 1957 roku położono fundamenty przy ulicy Czwartaków, na placu uzyskanym od władz wojskowych. Budowa trwała 2 lata. Rok szkolny 1959/60 rozpoczął się już w nowym budynku. |
